Zabudowa kominka w salonie? To prostsze niż myślisz!
Powiedzieć, że kominek pełni funkcję dekoracyjną, to jakby nic nie powiedzieć. Nadaje on szczególnego charakteru wnętrzom, a tańczące w środku płomienie działają odprężająco i powodują, że zapominamy o wszelkich niedogodnościach związanych z zimą.
Dlatego też warto zadbać o odpowiednią zabudowę, której realizacja nie jest trudna, a przynosi wiele korzyści.
Obudowany kominek w salonie to atrakcyjny dodatek, który poprawia wygląd pomieszczenia. Widok poszczególnych elementów wkładu może zakłócać wrażenia estetyczne, dlatego warto zasłonić zbędne fragmenty urządzenia. Zabudowa zwiększy również bezpieczeństwo domowników. Przypadkowe dotknięcie rozgrzanej ściany wkładu nie jest niczym przyjemnym, a wręcz może stanowić zagrożenie dla zdrowia. Dodatkowo wysoka temperatura działa niszcząco na ścianę znajdującą się za kominkiem czy też sufit. Zabudowa pozwoli nam zapomnieć o tych problemach.
Materiały potrzebne do zabudowy wkładu kominkowego
By zapewnić bezpieczeństwo domownikom, do zabudowy możemy użyć wyłącznie dedykowanych materiałów niepalnych. Wykonamy ją za pomocą płyt z wełny mineralnej skalnej, które pełnią rolę izolatora oraz specjalnych płyt gipsowo-kartonowych, stanowiących okładzinę. Co ważne, w ofercie RIGIPS dostępne są płyty o specjalnych właściwościach ogniochronnych – RIGIPS PRO FIRE+ typ DF. Specjalny rdzeń zapewnia wysoką odporność na skrajne temperatury. Co więcej, płyta posiada spłaszczone krawędzie, które nie tylko przyspieszają prace przy szpachlowaniu, ale również ułatwiają uzyskanie gładkiej i estetycznej powierzchni. Aby jednak płyty tego typu mogły spełniać swoje funkcje przez długi czas, konieczna jest odpowiednia izolacja termiczna.
Izolacja kominka wełną mineralną
Wełna skalna mineralna z natury jest materiałem niepalnym, dzięki czemu zastosowanie jej przy ociepleniu domu znacznie podwyższa bezpieczeństwo pożarowe budynku. Z jej wykorzystaniem możliwa jest również izolacja cieplna kominka. Dedykowane takim pracom płyty kominkowe ISOVER o klasie ogniowej A1 mogą być stosowane przy temperaturze wynoszącej do 600 stopni Celsjusza, a ponadto charakteryzują się świetnym współczynnikiem przewodzenia ciepła λ = 0,036 W/mK, dzięki czemu znaczna część energii cieplnej pozostaje w
strefie kominka, a nie jest przekazywana na ścianę czy sufit. Dodatkowo płyta pokryta jest z jednej strony folią aluminiową, pełniącą rolę ekranu odbijającego ciepło. Można je stosować zarówno w kominkach z grawitacyjnym, jak i wymuszonym obiegiem powietrza.
Zabudowa kominka - krok po kroku
Kształt i wygląd zabudowy to osobiste preferencje właściciela domu. Jednak wszystkie te projekty będą miały wspólny mianownik w postaci kilku podstawowych zasad tworzenia zabudowy:
- Podstawą zabudowy jest konstrukcja wykonana z profili ULTRASTIL lub RIGISTIL. Do niej przytwierdzamy zarówno wełnę mineralną, jak i płyty gipsowo-kartonowe. Stelaż buduje się na takich samych zasadach, jak w przypadku realizacji ściany działowej – rozpoczynając od montażu profili poziomych na podłodze, które łączymy z profilami pionowymi. Czasami, ze względu na specyficzną budowę kominka, kolejność i charakter poszczególnych etapów może mieć nieco inną formę.
- Płyta z wełny mineralnej ISOVER musi być skierowana ekranem w stronę kominka. To pozwoli nie tylko uniknąć niepotrzebnego nagrzewania zabudowy, ale także spowoduje, że źródło ogrzewania jest efektywniejsze i generowane ciepło będzie kierowane w odpowiednich kierunkach do wnętrza domu.
- Płyty kominkowe muszą szczelnie przylegać do siebie, a miejsca łączeń należy zakleić taśmą aluminiową dedykowaną do zabudowy kominkowej. Zwiększymy w ten sposób termoizolacyjność konstrukcji i zapobiegniemy przenikaniu ciepła w głąb zabudowy. Taśma świetnie sprawdzi się również w sytuacji, gdy podczas prac uszkodzimy fragment ekranu. Wystarczy zakleić naruszone miejsce, by płyta w dalszym ciągu mogła spełniać swoje zadanie.
- Zabudowa nie może przylegać do wkładu kominkowego. Między ekranem płyty a urządzeniem powinien zostać zachowany odstęp minimum 10 cm. Wartości te mogą się jednak różnić w zależności od wymagań postawionych przez producenta.
- Wełnę mineralną montujemy od wewnętrznej strony stelaża, a następnie pokrywamy konstrukcję od zewnątrz płytami gipsowo-kartonowymi. Łączenia płyt warto zabezpieczyć taśmą spoinową, a krawędzie zabezpieczyć specjalną taśmą narożnikową np. RIGIPS Habito® No-Coat®, które wstawiamy na etapie szpachlowania.
- W przypadku zabudowy, która ma sięgać aż do sufitu, należy wykonać komorę dekompresyjną. Jej rolą jest zabezpieczenie stropu przed oddziaływaniem wysokiej temperatury. By ją wykonać, należy wstawić do wnętrza zabudowy – pomiędzy wkładem a sufitem – poziomo ustawioną płytę kominkową ISOVER z wełny skalnej. Koniecznie należy umożliwić wymianę powietrza w komorze dekompresyjnej. W tym celu w ścianę zabudowy wstawiamy jedną lub dwie kratki wentylacyjne.
- Opłytowaną konstrukcję szpachlujemy masą konstrukcyjną np. RIGIPS VARIO lub RIGIPS Q1 Zaczyna, Po wyschnięciu szlifujemy nierówności oraz wykonujemy szpachlowanie masą finiszową, dzięki której osiągniemy gładkie i estetycznie wykończone powierzchnie. Tak przygotowana konstrukcja jest już gotowa do malowania.
- Zabudowa nie może blokować wymiany powietrza wokół kominka. Dlatego należy wykonać otwory wentylacyjne – poniżej oraz powyżej wkładu. Otwory nie powinny znajdować się na krawędziach dwóch i więcej płyt gipsowo-kartonowych, a ich krawędzie warto wzmocnić narożnikami aluminiowymi. Ważne jest, by kratki wentylacyjne, które umieścimy wewnątrz, były wykonane z niepalnego materiału, jak stal, mosiądz czy aluminium.
